İz Dergisi Sayı 54 Şubat Mayıs Haziran Temmuz 2017

yeniden Merhaba diyeceğimizgünekadar; Hoşçakalın...

Hafızalarımızakazınmış her fotoğraf,çekilmişyüzlerce, belkibinlercekaredendamıtılmış, zamanısonsuzlaştıran, anızamansızlaştıran, bizi hem geriye, hem de ileriyebaktıran; ezcümle iz bırakanbirbellekarşividir.

Geriyedönüpbakınca, yalnızbucoğrafyanındeğil, gidereksevimliliğinikaybeden, ondanbahsederkenendişeleregarkolduğumuzyeşil, sevimligezegenimizin de insanlıkhallerinetanıklıketmiş, her biribirbirindendeğerlibir insanlıkarşivi biriktirmişiz.

İz dergisinden; birkelaynaktansözediyorum. Neslitükenenbirzevkin, buzevkegönülvermiş, busanatıvaretmişmaceraperestlerin en iyileriniküçükpenceresindenzevksahibiokurlarıylabuluşturan son kalelerdenbirindensözediyorum.

Savaşlarıbirliktelanetledik, emeğinsavaşınıbirbalıkçıteknesinde, ya da yeryüzünün en dibinegiripkaralarabatarakyaşamsavaşıverenmadencileringözümüzüniçinebaktığıanabirliktetanıkolduk
Vizörlerşahidimiz; ne göçlergördük, ne doğumlar, ne başkaldırılar, ne büyükyenilgilergeçtigözucumuzdan, en parlakışıklarınakapıldıkışığıkendindenmenkulyıldızlarınbirgülümsemedüştükimikezpayımıza, yüreğimizedokunanbirgülümseme, yahutiçimizeişleyenbirözlemipaylaştıksiyahbeyazınderinliğinde...

UstalarustasıAraGülerinGenelYayınYönetmeniolduğubirfoto-röportajdergisi bu. Bu kadarıyetmezmiydi? Dünyanınşapkaçıkardığıbubüyükfotoğrafçının/fotomuhabirinin İzindengittik;
bizemiraskalantümparasalzorluklaradirenerek
elimizdengelenicebimizdençıkanaekledik, birazdahadayandık, birazdaha... Trenintakitikitraklarıgiderekyavaşladı... Sonunda, harçbitti, yapıpaydos...

Ne yazık, şimdilik sonunageldik.

Bir lira zamyaptık, reklamalalımdiyebüyükbüyükfirmalarınkapılarınıtık-tıkladık. Hem hamalıoldukdergimizin, hem çobanı. Bu vahşi, acımasızveahdevefaduygusununsonuncusunu,azevvelonikitaksitlevermişçağınkalınderiligündelikliğinde, İz de, ikitarafaaçtıyapraklarını, yapraklarınıkanatyaptı, kanadıkuşaimrendi, havalandı, yükseldi, uçtugitti...

İzinbusayısını, dergininbabası, direğiAraGülerintarifehacethissettirmeyensiyah-beyazİstanbulunaayırdık. En özel sayımız, dünyanın en büyükfotoğrafustasınaayrılsınki, kaybettiğimizkaleninboşluğunudahaçokhissedelim.

Sondasöyleyeceğinizibaştasöylersenizkavgaçıkmazmışderler. Bizimkavgamız ilk fırsatınıbulduğumuzdavirgülünkonduğuyerdendevamedecek.

Yani, yeniden Merhaba diyeceğimizgünekadar; Hoşçakalın...

Gölnur Cengiz