Zannettik

Hayatımız dediğimiz hikaye bizim inandıklarımız resimleşmiş haliymiş. Biz hikayenin taslağını hazırlıyor, evrene ise sadece içini boşaltmak düşüyormuş. Dün inandıklarımızla bugünümüzü yaratmış, bugün inandıklarımızla da yarınımızı yaratıyormuşuz. Hayatımız, olumlu veya olumsuz düşüncelerimizin yansımasından başka hiçbir şey değilmiş. Yaşadıklarımız, düşüncelerimizle başlayıp inançlarımızla şekilleniyormuş. Evrenin bir sistemi ve bu sistemin bir işleyişi varmış. Sistemin nasıl işlediğini öğrendiğimizde, o zannetmelerimizle yarattığımız inançlarımızdan kurtuluyor ve hayatımız değişiyormuş.