Ulus Devlet ve Şiddet

Modern toplumlar, bir ulus - devlet sistemi içerisinde
var olan ulus - devletlerdir. Geleneksel devletler (ya
da benim "sınıflara bölünmüş toplumlar" dediğim şey)
ise, hem kendi iç özellikleri hem de birbirleri ile olan
dış ilişkileri bağlamında, bunlardan ciddi olarak
ayrılmakta ve zıt özellikler göstermektedirler. Sosyal
bilimciler, toplumları açıkça tanımlanmış sınırları olan
idari birimler olarak düşünmeye alışkındırlar. Sınıflara
bölünmüş toplumlar ise böyle değillerdi; eğer modern
toplumlar böyle ise, bu, genelde sosyal ilişkiye özgü
bir şeyden değil, ulus - devlet ile özdeşleşmiş farklı
sosyal entegrasyon biçimlerinden kaynaklanmaktadır.
Tarihsel materyalizm, hem geleneksel hem de modern
devletlerin ortaya çıkışını, maddi üretimin (veya benim
"tahsis edici kaynaklar" olarak adlandırdığım şeyin)
gelişimi ile ilişkilendirir. Ne var ki, eşit derecede
önemli olan ve çoğunlukla bu maddi zenginliği oluşturan
asıl araç ise, tâbi nüfusları koordine etmek üzere
kullanılan bilginin toplanması ve depolanmasıdır. Bilgi
depolama, "otorite kaynaklarının," kabile kültürlerinden
çok daha geniş mekân ve zaman alanları kapsayan sosyal
sistemlerin yapılanmasındaki rolü açısından temel önem
taşımaktadır. Gözetleme - bilgi denetimi ve bazı
grupların faaliyetlerinin diğerleri tarafından
denetlenmesi - sonradan bu tür kaynakların genişlemesi
için anahtar bir rol oynamaktadır.