Türküler I : Orkestra Bağlama ve Ses İçin

Bu kitaptaki türkülerin çoğu, Üç Deniz Topluluğu tarafından çeşitli dinletilerde bir çok kez seslendirilmiş ve bu deneyimlerden sonra gözden geçirilerek son şekli verilmiştir. Ancak bu 'son şekil' tanımı, bu kitap için sınırlıdır. Yoksa bu düzenlemeler, başka topluluklar ve başka yorumcular tarafından geliştirilebilir, değiştirilebilir, yeni unsurlar katılabilir. Üç Deniz Topluluğu, bağlama, obua, flüt, keman, viyola, viyolonsel ve kontrbastan kurulu bir topluluk olduğundan; düzenlemeler, önce bu çalgılara göre yazıldı. Ancak daha genel bir seslendirmeye olanak verebilmek için, çoğu türküde, kontrbas ve viyolonsel tek partiye indirilip keman sayısı ikiye çıkarıldı. Hiç kuşku yok ki, burada önerilen çalgı topluluğu dışında oluşturulacak herhangi bir yapıdaki topluluk da gerekli aktarma ve paylaşımları yaparak bu yapıtları yorumlayabilir. Hatta, ses aralıklarına uygun gelecek biçimde, son yıllarda geliştirilen bas bağlama, ayaklı kemane, bas kemane vb. gibi çalgılarla, kemane, kaval, mey, tar gibi geleneksel çalgılardan kurulu topluluklarca da seslendirilebilir.