Türkiye'den Felsefe Manzaraları 2

Kendi kafasıyla düşünen, kendi varoluşuna herhangi bir düşünce veya inanç ortaklığında destek aramayan kişi, bu tutumunun bedelini yalnızlıkla ödemeye hazırdır. Yalnızlık onun özgürlüğüdür. Felsefe yapılan her yerde özgür insanlar olmuştur. Filozof, başkalarıyla ortaklığı, ancak, kendi beninde gördüğü insanlıkta bulur.

Yaşıyor oluşumuzdan, belli bir yaşama biçimine sahip olmamızdan ötürü felsefe yapıyorsak, yazdıklarımız yaşam sorunlarımızı karşılamalı, çözümlerini vermese de onlara tanıklık etmeli. Kendisiyle ilgilenmemizi isteyen bir toplumda ve bir dünyada yaşıyoruz. Öyleyse bakışımızı, her şeyden önce, kendi toplumumuza çevirmeliyiz, dünya bütününü gözardı etmeksizin.

Ne olduğunu kendi adının söylediği felsefece, yani bilgelik sevgisi, bu anlamını taşıdığı her durumda daima etik bir tutum içinde olmuştur. İnsana ilişkin her sorunu, alınan tavır belirler Buna göre tavrın insandan yana olması gerekir. Ama hangi insandan yana? Bir tutum, buradaki insana yarıyor, şuradikene yaramıyorsa, buradakine de yaramıyordur. Kendisinden yana olunana "her yerdeki insan", kendisini bütün insanlardan sorumlu görendir.
(Tanıtım Bülteninden)