Meleksiz Sorgu

Melek küçük canı ile ısındı bir zaman,
Tahir ile Zühre yavaşça ayağa kalkarak
Meleğin canını da elinde tutarak
ateşin etrafında dönmeye başladılar.
Vakit geçtikçe dönüşleri öyle hızlandı ki
sanki birbirine karışmış tek bir bütün gibiydiler.
Hep birlikte dönüyor,
yanan ateş büyüyor,
kendi içine alıyordu etrafında dönen canları.
Yana yana kül tuttular,
küllerin üzerine toprakları döküldü,
biraz da ab-ı hayat eklendi üzerlerine.
Rüzgâr esti, estikçe harmanlandı,
birbirine karıştırdı.
Ne melek, ne canı,
ne Tahir ne de Zühre kaldı ortada...
(Arka Kapak)