Anadolu Selçuklu ve Osmanlı Şefkat Abideleri Şifahaneler

Dünyada hastanelerin inşa edilmesi, insanların sağlıklı bir yaşam sürdürme ihtiyacından doğmuştur. Bu amacı gerçekleştirmek isteyen Türkler, 1071 Malazgirt Savaşı zaferiyle Anadolu’ya yerleştiklerinde hastaneler inşa etmişlerdir. Anadolu Selçukluları döneminde savaşta yaralanan askerlerin develerin sırtında taşınan seyyar hastanelerde tedavi edildiği bilinmektedir. Anadolu’nun coğrafi konumunun ticaret yolları üzerinde olması nedeniyle kervan yolcularıyla gelebilecek salgın hastalıkların önlenmesi amacı ile kervansarayların içerisine darüşşifalar yapılmıştır. Selçuklu saraylarında, yerli ve yabancı hekimlerin görev aldığı saray mensuplarının tedavisinin yapıldığı darüşşifalar olduğu gibi halkın tedavi edildiği darüşşifalar da inşa edilmiştir. Osmanlılar, Selçuklulardan kalan şifahaneleri ve tedavi yöntemlerini geliştirerek, geleceğe taşımışlardır. Avrupa’da akıl hastaları, doktorların bilgisizliği ve toplumda görmüş oldukları izole edilme, taşlanma gibi kötü muameleler sebebiyle acı çekerken, Türkler, akıl hastalarını ilaçla, müzikle, su sesi ile tedavi ederek bu hastalar için darüşşifalar imar etmişlerdir. Bu çalışmada “Anadolu Selçuklu ve Osmanlı döneminde hangi şifahaneler bulunuyordu?” ve “Bu şifahanelerde hangi tedavi metodları uygulanıyordu?” soruları, açıklanmıştır. Bu amaçla Anadolu Selçuklu, Osmanlı dönemindeki şifahaneler ve bu şifahanelerde uygulanan teşhis ve tedavi metodları literatür taraması yapılarak araştırılmış, teşhis ve tedavi yöntemlerinin dönemine göre etkili olduğu hipotezinin doğru olduğu tespit edilmiştir.