Albayım Beni Nezahat ile Evlendir

"Al bu elmayıı Nezahat" diyebilirdim, "Sende bu ad oldukça istersen sıfır numara kel, istersen at kuruklu olurum. İnce bıyıklı tek dişi altın olurum. Meftun olurum, mechup olurum. Uzaklara bakarım, çıtımı çıkarmam. Nasıl söyleyeceğimi bilmem susarım. Susmak üzere konuşmak gerekse, beni çağırırlar, oturur susarım. Dolmabahçe saat kulesiyle, Çırağan Sarayı ile konuşurum. Duvarlara yazılar yazarım gizli gizli: 'Albayım beni Nezahat ile evlendir.' Sülüs yazarım, küfi yazarım, latin yazarım. Gotik yazamam. Yağ satarım, bal satırım, ustamı öldürür ben satarım. Yemeden içmeden kesilir, alık olurum. Adamı sorsan duymaz olurum. Kötü olurum, iyi olmam Nezahat. Ya bu adı değiştirir, ya da al bu elmayı. Bende sevdiklerince terk edilme endişesi, kafayı yemeye meyva haller var. Al bu elmayı Nezahat. Yüzünde göz izi var."